Tar sem tad er ad minu mati, nogu helviti mikid vesen ad komast i tolvu i Russlandi hef eg akvedid ad halda blogg. Bara svona einu sinni i manudi svo eg turfi ekki ad skrifa
e-mail (ekkert personulegt, eg er bara lot).
Njotid kaeru lesendur.

Eg by sem sagt i hermannahverfinu >Mamuljina< i 20 minutna fjarlaegd fra midbae Tvers, i ekkert svo rosalega storri blokk i ibud nr.69 (ATH)
Vig hlidina a tessu hverfi er svo tun og russneskar beljur (kyrnar koma samt stundum i heimsokn a Mamuljina-veginn).
Vid hlidina a tessu hverfi er annad hverfi (!) sem er afar (Dedushki) ahugavert.
Eldgamalt og litrikt og tar er ad finna haenur, geitur og feitar konur i blomakjolum.
Hverfid mitt samanstendur hins vegar af morgum blokkum sem allar eru nakvaemlega eins.
Taer innihalda svo allar nakvaemlega eins ibudir sem allar eru med badherbergisljos i olagi (svo ekki se minnst a tad ad hver einasti karlmadur i hverri einustu ibud herna, var eda er hermadur)
Eg deili sidan herbergi og rumi med systur minni Doshju (Dundina Darja Aleksandrovna)
sem er mjoog fin stelpa.

Blokkirnar eru allar byggdar i kringum svona barnaleikvoll tar sem tetta var upphaflega hugsad sem barna-uppeldishverfi, en tvi midur er leikvellirnir illa farnir eftir Mamuljina unglinga, sem samt sem adur eru mjooog finir.
Tar er litid ad finna annad en tomar afengisfloskur, sigarettur og annad dot sem ekki verdur nefnt her.
Skolinn er sidan mjooog finn, serstaklega tar sem hann timdi ekki ad lata mig fa baekur svo ad eg tarf ekki ad gera rassgat. Indaelt, mjog svo, afar (dEdushki)

Bless i bili, Da Svidanja!