fimmtudagur, maí 25, 2006

Elohim er orðið úr upprunalega hebreska texta Biblíunnar. Í hebresku þýðir endingin –im að tiltekið orð sé í fleirtölu og því er verið að tala um guðiii en ekki einn guð.
“Guðirnir sögðu: Við viljum gjöra manninn eftir vorri mynd, líkan oss, og hann skal drottna yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir fénaðinum og yfir villidýrunum og yfir öllum skriðkvikindum, sem skríða á jörðinni."

Þessa fleirtölu guða sem skapa heiminn má sjá á mörgum stöðum. Synir Ptah, Títanarnir, Prajapati (hindúismi), Elohim o.s.frv. og hver þessara hópa tengist tölunni ´7 á einhvern hátt.
Guðir Babylóníu eru 7: Bel, Ea, Rimmoon, Nebo, Marduk, Nerra and Ninib
Og gyðindóms: Ildabaoth. Jehovah, Sabaoth, Adonai, Eloeus, Oreus and Astanphaios

Lord of Sabaoth þar sem sabaoth þýðir sjö myndi þá vera jehóva, javeh sem stendur fyrir öflin sjö. Samkvæmt biblíunni (job38:7) voru synir Guðs til fyrir sköpun heimsins. Þeir voru skapaðir til að endurspegla dýrð guðs, breiða út orð hans.
Þetta munu augljóslega vera englar. Orðið engill er komið af gríska orðinu aggelos, hebreska orðinu ago sem þýðir “sá sem fer áfram”, “sá sem leiðir”. Skilaboðaskjóður guðanna sem koma til okkar niður frá himnum